oturmaq

oturmaq
f.
1. Yanını bir yerə, ya oturacağa qoyub oturaq vəziyyət almaq, əyləşmək. Buyurun, oturun! – <Hacı Əhməd Almasa:> Heç, elə belə gəldik, baş çəkək. Oturmaq olar? C. C.. Ruhnəvaz xanım ciddi baxışına heç də təğyir verməyərək Qurbanlının qarşısında oturdu. Ç..
2. Hərəkət etməyib durmaq, qalmaq. Burada nə qədər oturub gözləyəcəyik? – Yusif və Bahadır gözlərini silib xeyli vaxt səssiz oturdular. N. N.. // Heç bir işlə məşğul olmamaq, vaxtını boş keçirmək, boş durmaq. Bu qədər oturmaq olar? Oturdun bəsdir. Oturmaqdansa, bir şeylə məşğul ol.
3. Çökmək, dibi torpağa dirənmək, aşağı enmək. Gəmi saya oturdu. // Dibə çökmək, aşağı enmək. Sudakı duzlar şüşənin dibinə oturdu.
4. Yerinə düşmək, yerinə girmək, uyğun gəlmək. Pəncərə çərçivəyə yaxşı oturmur.
5. Əyninə yaxşı gəlmək, düz gəlmək, uyğun olmaq. Paltar bədəninə yaxşı oturur.
6. dan. Minmək. Qatara oturmaq. – Atabala tramvaya oturub vağzala gedəsi oldular. M. C..
7. məc. Həbsdə olmaq, həbsxanada saxlanılmaq, məhbus olmaq. Oğurluq üstdə üç il oturdu.
◊ Oturduğu yerdə – bax dayanıb duran yerdə («dayanmaq»da). Oturduğum yerdə cəncələ düşdüm.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • oturma — «Oturmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • diz — is. 1. Qıçın diz oynağı olan hissəsi, bükülən yeri. Dizlərini bükmək. – Getdim bağa üzümə; Tikan batdı dizimə. (Bayatı). Göy ot dizdən yuxarı qalxmışdı. C. M.. Diz qapağı – dizin üstündəki sümük. <Nurəddinin> sağ ayağı diz qapağından… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dövrə — is. 1. Çevrə, dairə. Təkərin dövrəsi. 2. Ətraf, həndəvər, yan; bir şeyin dışarıdan və ya içəridən dörd tərəfi. Dağın dövrəsi. – <Bəhram Saraya:> Sən mənim şəmimsən və mən pərvanə kimi daima dövrəndə fırlanmağa hazıram. C. C.. Binanın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • minmək — f. 1. At və ya başqa minik heyvanının üstünə qalxmaq, oturmaq. At minib cıdıra çıxmaq, tüfəng atmaq. <Kiçikbəyim> üçün təbii bir ehtiyac kimi idi. Ç.. O yanaşdı dəvəyə; Ancaq minə bilmədi. B. V.. // Bir yerə getmək üçün nəqliyyat… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qonmaq — f. 1. Yuxarıdan, havadan enərək bir şey üzərində oturmaq, dayanmaq; enmək. Sərçələr söyüd ağacına qondular. – Pendir ağzında bir qara qarğa; Uçaraq qondu bir uca budağa. M. Ə. S.. Bir qaya başına qartal qonaraq; Dayanmış yenə də sakit vüqarla! S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bardaş — qurmaq, bardaş qurub oturmaq – dizlərini qatlayıb baldırlarını bir birinə keçirərək oturmaq. Otaqda tək qalan xan bir neçə dəfə qalxıb oturdu, bardaş qurdu, rahat olmayıb dizi üstə əyləşdi. Ç.. Şamil, Əhməd kişinin daxmasına girəndə bardaş qurub… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş-başa — z. Bir yerdə, yan yana, bir birinə sıxılaraq. Baş başa durmaq – bax baş başa vermək 3 və 4 cü mənalarda. Baş başa gəlmək – üz üzə gəlmək, rastlaşmaq. Usta yarı yol getməmişdi, bir ayrı kişi ilə baş başa verib toqquşdular və ikisi də üzlərini… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çökmək — f. 1. Durduğu yerdən aşağı enmək, çuxura düşmək. Binanın divarı çökmüşdür. Asfalt çökmüşdür. // Aşağı enmək, dibinə oturmaq (mayenin içərisində olan toz, qum və s.). 2. Çömbəlib birdən birə oturmaq. Yerə çökmək. Dizi üstə çökmək. – İmamverdi baba …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”